top of page

ن‍وب‍خ‍ت‌، ی‍وس‍ف. ان‍دی‍ش‍ه‌ه‍ای‌ ق‍ض‍ائ‍ی. تهران: کیهان، ۱۹۹۱، ٣۶۴ ص.

 

Nawbakht, Yusuf. Andishahʹha-yi Qazaʾi. Tehran: Keyhan, 1991, 364pp.

 

ABSTRACT

 

Judicial Ideas

 

ان‍دی‍ش‍ه‌ه‍ای‌ ق‍ض‍ائ‍ی

 

This book consists of a collection of responses by Tehran judges to 326 emerging issues in the country’s judicial community 1983–1989. This abstract is based on the third edition of the book.

 

In collecting the views of the judicial community, Yusuf Nawbakht aims to create judicial precedents about complicated contemporary issues. He also aims to portray the capability of the judicial system of the Islamic Republic of Iran. He attributes its flexibility in resolving legal impasses to Islamic principles and the spirit of the Constitution and the laws. Although the work introduces material in the Revolutionary language of the 1980s, the overall text overall adheres to the language of objectivity. Nowbakht has organised judicial ideas based on the subject matter and included the content of the laws, the opinions cited, and the references as subtitles. However, he notes only the dates and final results of the sessions and does not address how the opinions came about or the arguments of those present. In cases where there was not unanimity of opinion, he places the judges’ opinions in order of the consenting views they received.

 

Although the country’s judicial system is not obligated to follow these opinions, Judicial Ideas has become an important reference for the general ideas of Iran’s judges during the post-Revolution period. One reason could be that in the case of a great number of questions, the judges’ responses reveal a definitive consensus (199 responses out of a total of 326 questions posed). There is complete consensus in all issues that directly relate to Islamic jurisprudence, such as the age of legal maturity for filing lawsuits, sentencing for those requiring guardianship, inheriting from Bahais, and marriage between Muslims and non-Muslims. This, of course, contradicts the author’s goal of illustrating the flexibility of the judicial system. For limited and relatively unimportant cases in the chapter “The Relationship Between an Owner and Tenant”, sometimes up to four different opinions are expressed.

 

However, the fact that this book was written in the 1980s, considered a challenging decade for the Iranian judicial system, adds considerable value to this book.

 

Iraj Esmailpour Ghouchani

Translated by Niki Akhavan

Download the Abstract

ن‍وب‍خ‍ت‌، ی‍وس‍ف. ان‍دی‍ش‍ه‌ه‍ای‌ ق‍ض‍ائ‍ی. تهران: کیهان، ۱۹۹۱، ٣۶۴ ص.

 

Nawbakht, Yusuf. Andishahʹha-yi Qazaʾi. Tahran: Keyhan, 1991, 364 s.

 

ÖZET

 

Yasal Fikirler

 

ان‍دی‍ش‍ه‌ه‍ای‌ ق‍ض‍ائ‍ی

 

Yusuf Nawbakht tarafından derlenen 364 sayfalık Yasal Fikirler kitabının üçüncü baskısı Keyhan Yayınlarınca 1991 yazında yayımlanmıştır.

 

Bu kitap Tahran hâkimlerinin, 1983-1989 arasında ülkenin yasal cemaatince öne sürülen, yeni ortaya çıkmış 326 meseleye cevaben sundukları görüşlerinin derlemesinden oluşmaktadır.

 

Yazarın yasal cemaatin görüşlerini vermekteki amacı, mevcut karmaşık meseleler hakkında yasal emsaller bulmaktır. Ayrıca İran İslam Cumhuriyetinin yasal sisteminin kabiliyetini göstermeyi amaçlamakta ve bu sistemin yasal çıkmazları çözmedeki başarısını, İslami ilkelerden ve Anayasa ve kanunların ruhundan aldığı esnekliğe atfetmektedir. Her ne kadar 1980’lerin Devrimci terminolojisini kullansa da dikkat edildiğinde metnin “tarafsız” bir üsluba bağlı kaldığı görülmektedir. Bu kitapta, Yusuf Nawbakht, dava konusuna dayalı yasal fikirleri organize etmeye ve kanunların muhtevasını, celp edilen görüşleri ve alt başlık olarak atıfları içermeye gayret etmiştir. Ancak celselerin sadece tarihini ve nihai sonuçlarını belirtmekte, görüşlerin ve hazır bulunanların iddialarının nasıl geliştirildiğine eğilmemektedir. Görüş birliği olmayan davalarda hakimlerin görüşlerini hangisinde kaç rıza oyu alındığına göre sıralayarak sunmaktadır.

 

Ülkenin yasal sisteminde kitapta sunulmuş olan görüşleri takip etmek zorunluluğu bulunmamasına rağmen bu kitap Devrim sonrası dönemde İran mahkemelerindeki hakimlerin genel fikirlerini öğrenmek için önemli bir referans kaynağı hâline gelmiştir. Bunun nedenlerinden biri soru sayısının çokluğuna karşın hâkimlerin cevaplarının kesin bir fikir birliği ortaya koyması olabilir (sorulan toplam 326 soruya 199 yanıt). Sicil kaydı oluşturulması için gerekli yasal olgunluk yaşı, velayet gerektirenlerin hükme bağlanması, Bahailerden miras alınması ve Müslümanların gayrimüslimlerle evlenmesi gibi doğrudan fıkıhla ilgili bütün meselelerde tam bir fikir birliği bulunmaktadır. Bu, doğal olarak, yazarın yasal sistemin esnekliğini gösterme amacıyla çelişmektedir. Öte yandan, “Mal Sahibi ile Kiracı Arasındaki İlişki” başlığını taşıyan bölümde az sayıda ve görece önemsiz davalarda bazen dörde kadar farklı görüş dillendirildiği görülmektedir.

 

Bu kitabın İran yasal sistemi için zorlu bir on yıl olarak değerlendirilen 1980’lerde (İran takvimine göre 1360’larda) yazılmış olması kitabın değerini artırmaktadır.

 

Iraj Esmailpour Ghouchani

Çeviren Hasan Çolak

Özeti İndir

ن‍وب‍خ‍ت‌، ی‍وس‍ف. ان‍دی‍ش‍ه‌ه‍ای‌ ق‍ض‍ائ‍ی. تهران: کیهان، ۱۹۹۱، ٣۶۴ ص.

 

Nawbakht, Yusuf. Andishahʹha-yi Qazaʾi. Tehran: Keyhan, 1991, 364pp.

 

ملخص

 

أفكار قضائية

 

ان‍دی‍ش‍ه‌ه‍ای‌ ق‍ض‍ائ‍ی

 

يتألف هذا الكتاب من مجموعة إجابات قدمها قضاة طهران بخصوص ٣٢٦ قضية أثير الجدل حولها في الوسط القضائي ما بين ١٩٨٣ – ١٩٨٩. و يرتكز هذا الملخص على الطبعة الثالثة من الكتاب.

 

يهدف مصطفى نوبخت من خلال جمعه لآراء المجموعة القضائية إلى إيجاد سابقة قضائية حول بعض القضايا المعقدة المعاصرة. كما يهدف أيضا إلى تصوير قدرة النظام القضائي لجمهورية إيران الإسلامية، و يعزو مرونته في حل  المسائل الحرجة إلى المبادئ الإسلامية و إلى روح الدستور و القوانين. و على الرغم من أن العمل يقدم مادته بلغة ثمانينات القرن العشرين الثورية، إلا أن النص ككل يلتزم عموما لغة الموضوعية. و قد نظّم نوبخت الأفكار القضائية بناء على مادة الموضوع و قدم محتويات القوانين و الآراء الواردة و المراجع كعناوين فرعية. و مع ذلك فإنه ينوه فقط  للتواريخ و النتائج النهائية للجلسات من غير أن يوضح كيف تم التوصل لذلك أوالآراء التي تمت مناقشتها حينها. و في الحالات التي لم يتم فيها الإجماع على رأي ما فإنه يضع رأي القضاة وفقا للآراء الموافقة التي تلقوها.

 

و على الرغم من أن النظام القضائي للبلد ليس ملزما باتباع هذه الآراء، فإن كتاب «الأفكار القضائية» قد أصبح مرجعا للأفكار العامة لقضاة إيران في فترة ما بعد الثورة. و أحد أسباب ذلك  أنه في حالة وجود عدد كبير من الأسئلة، فإن إجابات القضاة تظهر إجماعا حاسما (١٩٩ إجابة من مجموع الأسئلة الـ ٣٢٦ المطروحة). و يوجد إجماع كامل في كل القضايا المتعلقة مباشرة بالفقه الإسلامي، مثل سن الرشد القانوني لرفع الدعوى القضائية و الحكم على من يحتاجون وصاية و الوراثة من البهائيين و الزواج بين المسلمين و غير المسلمين، و هو بالطبع يتعارض مع هدف المؤلف في تبيان مرونة النظام القضائي. و في حالات محدودة و غير هامة نسبيا كما في فصل «العلاقة بين المالك و المستأجر» نجد أحيانا أربع آراء مختلفة.

 

و مع ذلك، فإن حقيقة أن الكتاب قد كُتب في الثمانينات من القرن العشرين (الستينات من القرن الرابع عشر وفقا للتقويم الإيراني) و الذي يعتبر عقد التحديات بالنسبة للنظام القضائي الإيراني تضيف قيمة معتبرة له.

 

إيراج اسماعيل پور قوچانی

ترجمة هالة عدرة

تحميل الملخص

bottom of page